Van bewoner tot binnenschipper. Van café-eigenaar tot gemeenteambtenaar. Iedereen vindt iets van de renovatie van het Spaarne in Haarlem. Ja, krijg al die partijen maar eens op één lijn. Over de kunst van het omgevingsmanagement, aan de toog van het buurtcafé. “Onze rol is net een vlinderstrik.”
“Kijk nou. Dit is toch net de Jordaan?”, wijst Ruud Jansen. Tussen het zand en de loopschotten tekenen trapgevels, de Melkbrug en het water zich af. Hij woont al vijftien jaar aan het Spaarne en werkt bij ‘In den Swarten Hondt’, het oudste café-restaurant van Haarlem. “In de zeventiende eeuw kwamen de beurtschippers hier laden en lossen.” Knipoogt: “En een drankje doen, natuurlijk.” Nog altijd is ‘In den Swarten Hondt’ een anker in de wijk. “Wij wonen op een eiland, begrensd door het Spaarne en de Burgwal. Hier aan de bar ontmoeten we buren en praten we bij. Een gevoel van thuiskomen.” Door zijn betrokkenheid vertegenwoordigt hij het eetlokaal bij de renovatie van het Spaarne. “Omzetverlies is onvermijdelijk, maar verder zagen we er niet echt tegenop. Het moest gewoon gebeuren.”
Pittige afwegingen
De oude kade is volledig vernieuwd en de herinrichting in volle gang. Met nieuwe bestrating, riolering, parkeerplekken en bomen. Antea Group en aannemer Van Gelder zitten allebei in het vierjarige raamcontract van de gemeente Haarlem, de opdrachtgever. Joris Jennen (Antea Group) was de omgevingsmanager bij de voorbereiding, contract- en planvorming. Mark Geertman (Van Gelder) heeft dezelfde rol, maar dan voor de uitvoering. >>
Ruud Jansen, Joris Jennen en Mark Geertman (van links naar rechts)
Maar wat doet een omgevingsmanager? Joris: “Een vlinderstrik, zo kun je onze rol zien. Aan de ene kant de belangen van de omgeving, aan de andere kant die van de gemeente. In het midden, bij de knoop, komen ze samen. Daar zorgen wij voor.” Voor hem betekende dat: luisteren, wensen ophalen, afwegingen maken en de uitkomsten vertalen naar contracteisen. “Dankzij het raamcontract bouw je met veel partijen een band op. In de reguliere overleggen hoor je de standpunten al. Dat werkt effectief.” Toch blijven er altijd pittige afwegingen.
Rond de scheepvaart, bijvoorbeeld. “Vanwege de veiligheid is de beroepsvaart over het Spaarne gestremd. Zo’n beslissing valt niet zomaar, maar in nauw overleg met bijvoorbeeld de havendienst en nautisch beheer.” Of neem de kadeboompjes, waar de buurt aan gehecht is. “Die emotie is begrijpelijk. Daarom hebben we eerst onderzoek gedaan. Kunnen ze teruggeplaatst worden? Helaas niet, want ze waren niet zo gezond meer. Wel wordt alles uit de kast gehaald om één beeldbepalende, oude linde bij de brug te behouden.”
Parkeerprobleem
Vlak voor de start vond er nog een bewonersavond plaats. Hier, in ‘In den Swarten Hondt’. Ook Joris en Mark waren er om vragen te beantwoorden. Inmiddels is Mark het aanspreekpunt ter plaatse. “Parkeren blijft lastig”, geeft Ruud aan. “Hier om de hoek hebben we veel zoekverkeer en bewoners kunnen hun auto amper kwijt.” Mark beaamt: “Een standaard probleem bij dit soort trajecten. Daar zijn we eerlijk in, al nemen we het uiteraard serieus. We hebben onderzoek gedaan naar de parkeercapaciteit van de omliggende straten en tijdelijke oplossingen geboden. Zoals extra verkeersroutering.” >>
Steentje bijdragen
>> En soms word je gewoon verrast, vervolgt hij. “Al een tijdje dachten we na over de ‘Stolpersteine’ in het straatwerk, gedenkstenen voor de Jodenvervolging. Daar moet je zorgvuldig mee omgaan.” Op een ochtend kreeg hij een telefoontje. Het was de neef van de Joodse familie. “Of ik er al was? Hij was onderweg om de stenen met eigen handen uit de stoep te halen. Nog diezelfde middag lagen ze veilig in bewaring, in de achtertuin van het huis. Met dit werk borgen we ook de historie van Haarlem. Dat vind ik mooi.” Ook voor Joris is dit een uniek project. “Ik werk vóór en ín mijn eigen stad. Dat geeft mijn dagen toch meer betekenis.” <<
Van bewoner tot binnenschipper. Van café-eigenaar tot gemeenteambtenaar. Iedereen vindt iets van de renovatie van het Spaarne in Haarlem. Ja, krijg al die partijen maar eens op één lijn. Over de kunst van het omgevingsmanagement, aan de toog van het buurtcafé. “Onze rol is net een vlinderstrik.”
“Kijk nou. Dit is toch net de Jordaan?”, wijst Ruud Jansen. Tussen het zand en de loopschotten tekenen trapgevels, de Melkbrug en het water zich af. Hij woont al vijftien jaar aan het Spaarne en werkt bij ‘In den Swarten Hondt’, het oudste café-restaurant van Haarlem. “In de zeventiende eeuw kwamen de beurtschippers hier laden en lossen.” Knipoogt: “En een drankje doen, natuurlijk.” Nog altijd is ‘In den Swarten Hondt’ een anker in de wijk. “Wij wonen op een eiland, begrensd door het Spaarne en de Burgwal. Hier aan de bar ontmoeten we buren en praten we bij. Een gevoel van thuiskomen.” Door zijn betrokkenheid vertegenwoordigt hij het eetlokaal bij de renovatie van het Spaarne. “Omzetverlies is onvermijdelijk, maar verder zagen we er niet echt tegenop. Het moest gewoon gebeuren.”
Pittige afwegingen
De oude kade is volledig vernieuwd en de herinrichting in volle gang. Met nieuwe bestrating, riolering, parkeerplekken en bomen. Antea Group en aannemer Van Gelder zitten allebei in het vierjarige raamcontract van de gemeente Haarlem, de opdrachtgever. Joris Jennen (Antea Group) was de omgevingsmanager bij de voorbereiding, contract- en planvorming. Mark Geertman (Van Gelder) heeft dezelfde rol, maar dan voor de uitvoering. >>
Ruud Jansen, Joris Jennen en Mark Geertman (van links naar rechts)
Maar wat doet een omgevingsmanager? Joris: “Een vlinderstrik, zo kun je onze rol zien. Aan de ene kant de belangen van de omgeving, aan de andere kant die van de gemeente. In het midden, bij de knoop, komen ze samen. Daar zorgen wij voor.” Voor hem betekende dat: luisteren, wensen ophalen, afwegingen maken en de uitkomsten vertalen naar contracteisen. “Dankzij het raamcontract bouw je met veel partijen een band op. In de reguliere overleggen hoor je de standpunten al. Dat werkt effectief.” Toch blijven er altijd pittige afwegingen.
Rond de scheepvaart, bijvoorbeeld. “Vanwege de veiligheid is de beroepsvaart over het Spaarne gestremd. Zo’n beslissing valt niet zomaar, maar in nauw overleg met bijvoorbeeld de havendienst en nautisch beheer.” Of neem de kadeboompjes, waar de buurt aan gehecht is. “Die emotie is begrijpelijk. Daarom hebben we eerst onderzoek gedaan. Kunnen ze teruggeplaatst worden? Helaas niet, want ze waren niet zo gezond meer. Wel wordt alles uit de kast gehaald om één beeldbepalende, oude linde bij de brug te behouden.”
Parkeerprobleem
Vlak voor de start vond er nog een bewonersavond plaats. Hier, in ‘In den Swarten Hondt’. Ook Joris en Mark waren er om vragen te beantwoorden. Inmiddels is Mark het aanspreekpunt ter plaatse. “Parkeren blijft lastig”, geeft Ruud aan. “Hier om de hoek hebben we veel zoekverkeer en bewoners kunnen hun auto amper kwijt.” Mark beaamt: “Een standaard probleem bij dit soort trajecten. Daar zijn we eerlijk in, al nemen we het uiteraard serieus. We hebben onderzoek gedaan naar de parkeercapaciteit van de omliggende straten en tijdelijke oplossingen geboden. Zoals extra verkeersroutering.” >>
Steentje bijdragen
>> En soms word je gewoon verrast, vervolgt hij. “Al een tijdje dachten we na over de ‘Stolpersteine’ in het straatwerk, gedenkstenen voor de Jodenvervolging. Daar moet je zorgvuldig mee omgaan.” Op een ochtend kreeg hij een telefoontje. Het was de neef van de Joodse familie. “Of ik er al was? Hij was onderweg om de stenen met eigen handen uit de stoep te halen. Nog diezelfde middag lagen ze veilig in bewaring, in de achtertuin van het huis. Met dit werk borgen we ook de historie van Haarlem. Dat vind ik mooi.” Ook voor Joris is dit een uniek project. “Ik werk vóór en ín mijn eigen stad. Dat geeft mijn dagen toch meer betekenis.” <<